Orzechy laskoweadmin2018-04-04T17:26:50+00:00
Poniżej znajdą Państwo opisy najpopularniejszych odmian orzechów laskowych uprawianych w naszym klimacie. Dobór odmian będziemy stopniowo uzupełniać o wartościowe odmiany dla przetwórstwa.
Odmiana o silnym wzroście, tworzy zwartą koronę, ze skłonnością do zagęszczania. Liście średnie lub małe. Kwiatostany męskie małe i liczne, po 2 – 4 na jednej szypułce. Kwitnie wcześnie lub bardzo wcześnie. Orzechy duże lub bardzo duże (max. 24x23x12 mm) po 3 – 6 sztuk w gronach, łatwo wypadają z okryw. Skorupa średniej grubości. Często jądro nie wypełnia w całości skorupy co uwidacznia się zwłaszcza w czasie suchych lat. Dojrzewa pod koniec września. Plenna, wydajność ok. 3 ton/ha, waha się w zależności od przebiegu pogody. Wcześnie wchodzi w okres owocowania. Odmiana rozpowszechniona w całej Polsce, głównie ze względu na niezawodne coroczne owocowanie oraz dużą odporność na niskie temperatury. Przydatna przede wszystkim na rynek orzechów w łupinie, w mniejszym stopniu do przetwórstwa. Na moniliozę średnio odporna, na słonkowca i wielkopąkowca średnio wrażliwa.
Odmiana często mylona lub utożsamiana z Katalońskim. Silny wzrost, rozłożysta korona ze skłonnością do zagęszczania, liście duże lub bardzo duże. Kwiatostany męskie dość liczne, po 2 -3 sztuki na jednej szypułce, kwitnie wcześnie lub bardzo wcześnie. Orzechy duże lub bardzo duże (max. 26x23x20 mm) Skorupa dość gruba, średnio twarda. Jądro duże, prawie całkowicie wypełnia skorupę, o nieregularnym kształcie (podobnie jak skorupa). Dojrzewa w pierwszej połowie września. Plenna, wydajność ok. 3 ton/ha. Wcześnie wchodzi w okres owocowania. Odmiana rozpowszechniona, głównie ze względu na duże atrakcyjne orzechy oraz odporność na niskie temperatura. Przydatna głównie na rynek orzecha w łupinie, ale także wykorzystywana w przetwórstwie i przemyśle cukierniczym. Na moniliozę oraz wielkopąkowca dość wrażliwa, na słonkowca średnio odporna.
